زمان زیادی از عرضه SimCity 2013 نمی گذرد و در همین مدت کم، در حالیکه امتیازهای بسیار خوبی بدست آورده به یکی از کابوس های خریدارانش تبدیل شده است. این بازی به شکل بسیار جدی ای غیر قابل بازی است! مدت زمان زیادی بود که بازیکنان منتظر تجربه این عنوان بودند، اما سرانجام با یک ناامیدی بزرگ روبرو شدند. بزرگترین مشکلی که SimCity 2013 از آن رنج می برد، مربوط به خود بازی نمی شود، اما سیستم DRM آنلاین آن واقعاً به بلایی بزرگ تبدیل شده است. بازی ای که بسیاری برای آن پول داده اند، اکنون غیر قابل بازی شده و مشکلات زیادی را به همراه آورده است.

اکنون DRM به یک بیماری غیر قابل درمان برای بازیکنان تبدیل شده و بهتر است که EA ،Activision-Blizzard و کمپانی های کنسول ساز مانند Sony و Microsoft به آن توجه کنند و متوجه باشند که DRM آنلاین برای کنسول های نسل بعد و PC چنین نکات منفی و مشکل سازی را به همراه دارد. این کمپانی ها اصلاً نباید به این موضوع فکر کنند. این روش یک رویای خام است و به واقع نمی توان تمام بازی ها را به این صورت راهی بازار کرد. بد نیست نگاهی به 10 سال گذشته و عملکرد سیستم DRM آنلاین بیندازیم. به راحتی می توانیم مشاهده کنیم که اکثر کسانی که چنین بازی هایی را خریداری کرده اند، اصلاً از آن ها راضی نیستند. این سیستم ها هیچ وقت برای مدت طولانی ای به خوبی کار نمی کنند و برای تمام بازی ها نیز اتفاق افتاده است.

گر چه این سیستم توانسته برای مدتی از فروش غیر قانونی عناوینی چون Diablo III جلوگیری کند، اما به قیمت بسیار بالایی برای بازیکنان و ناشران تمام شده است. بازیکنان اعتماد خود را نسبت به بازی، چنین سیستم هایی و خود ناشر از دست می دهند. چنین سیستم هایی به راحتی می توانند به فروش یک بازی ضربه وارد کنند و باعث می شوند تا بازیکنان دیگر به سراغ بازی هایی که از DRM استفاده می کنند، نروند. من مهندس شبکه نیستم، اما کاملاً مشخص است که چنین ساختاری برای اینکه میلیون ها بازیکن بتوانند یک بازی را به راحتی تجربه کنند، وجود ندارد و همیشه مشکلات زیادی را به همراه خودش می آورد.

این موضوع بدین معناست که راه های زیادی برای ایجاد مشکل در این روش وجود دارند و سرورها در شرایط گوناگون ممکن است با مشکلات مختلفی روبرو شوند. این مشکلات برای سیستم های اصلی دردسرهای زیادی را به وجود می آورند و شاید برای پردازش چنین عملیات هایی باید از سیستم های نظامی استفاده کرد! اما ناشران همیشه فکر می کنند که وقتی آن ها از این سیستم ها استفاده کنند، شرایط متفاوت خواهد بود و آن ها سعی می کنند که DRMهای مختلف را خلق کنند و از تکنولوژی های جدیدتری برای آن ها بهره می برند تا سعی کنند که DRMها بدون مشکل اجرا شوند. اما زمانی که بازی را عرضه می کنید، با نتیجه ای کاملاً متفاوت روبرو می شوید و یک شکست بزرگ را مشاهده می کنید که به شما می گوید جلوگیری از فروش غیر قانونی بازی ها، اصلاً ارزش این اقدام را نداشت.

ناشرانی مانند Ubisoft ،Activision-Blizzard و اکنون EA چنین اتفاقاتی را تجربه کرده اند. این ناشران چنین سیستم هایی را روی بهترین بازی هایشان استفاده کرده اند و ضررهای زیادی بابت آن دیده اند. شاید بتوانید پس از مدتی سرورهای بازی را به پایداری برسانید، اما همین زمانی که سرورهای بازی در دسترس بازیکنان نیستند، بزرگترین طرفداران شما را به بدترین دشمنانتان تبدیل خواهند کرد. البته بازی های MMO نقش آفرینی و Free to Play همیشه با این مشکل روبرو هستند، چرا که مهمترین بخش آن ها، آنلاین بوده است.

حتی این موضوع چیزی است O را به واژه MMO اضافه کرده، اما بازی هایی مانند Diablo III و SimCity 2013 که MMO نیستند، واقعا نیازی به چنین سیستمی ندارند. این موضوع برای SimCity 2013 به شکل بسیار بدی مسخره است و شما حتی نمی توانید آن را به صورت همزمان با فرد دیگری بازی کنید. در حالیکه استودیوی Maxis سعی کرده تا این بازی را به شکل یک عنوان چندنفره خلق کند، اما آن ها نتوانسته اند کاری کنند که این قسمت به بخش غیر قابل پرهیز بازی تبدیل شود. SimCity 2013 را می توان به صورت تک نفره هم بازی کرد. کاملاً واضح است که نیاز به سیستم های DRM هنوز دیده نمی شود، چرا که سخت افزارهای قوی ای برای آن وجود ندارد و اگر هم باشد، هزینه زیادی را به همراه خواهد داشت.

نیازی به این نیست که شما المان های یک عنوانMMO و نقش آفرینی را به بازی اضافه کنید و لازم نیست که خود را به یک ناشر شیطانی تبدیل کنید! استفاده از بازی های غیر قانونی ضربه بزرگی به صنعت بازی زده و می زند و بسیاری از بازیکنان نیز به این موضوع نگاه می کنند که به چه صورت می توانند یک محصول با ارزش را بدون پرداخت هزینه آن تجربه کنند. اما سیستم های DRM یک واکنش بسیار بد به این روند است و ریسک آن نتیجه معکوسی به همراه دارد. بد نیست که مسائل مالی را برای مدتی کنار بگذاریم. سوالاتی در این زمینه وجود دارند که اندازه کل تاریخ صنعت بازی هستند. ما دیدیم که THQ در ماه های گذشته با چه سرانجامی روبرو شد. شاید THQ می توانست با سیستم DRM فروش بیشتری را برای Darksiders II به ارمغان بیاورد، اما اکنون تمام کپی های این بازی نیز از بین خواهند رفت و این سری از بازی ها نیز با توجه به اینکه توسط ناشر دیگری خریداری نشدند، به خاطره ها پیوستند!

این موضوع به همان اندازه بد است که اکنون هزاران و شاید میلیون ها نفر بازی ها را بدون پرداخت پول بازی می کنند. من احساس بدی برای استودیوی Maxis دارم و هیچ وقت فکر نمی کردم که آن ها دست به ساخت نسخه ای از سری بازی های SimCity بزنند که نیازی به آنلاین بودن داشته باشد. آن ها سال های زیادی از زندگی خودشان را روی این بازی گذاشته اند و اکنون مشاهده می کنند که زحماتشان توسط DRM از بین می رود. همچنین احساس بدی برای بازیکنانی دارم که این بازی را تجربه می کنند. کسانی که 10 سال منتظر نسخه جدید این سری از بازی ها بودند و اکنون به دلیل مشکلات سخت افزاری نمی توانند آن را تجربه کنند. ناشران و بازیسازان فقط این موضوع را به خاطر بسپارید: "اگر قرار است مسیر DRM را ادامه دهید، قطعاً با مشکلات سخت افزاری سرورها روبرو خواهید شد و خشم بازیکنان را باید تحمل کنید. این موضوع اکنون برای Maxis رخ داده و سال گذشته برای Blizzard رخ داد و قبل تر از آن برای Ubisoft. حتماً نباید به این صورت عمل کنید.