حالت موضوعی | حالت خطی

مشاهده پروفايل کاربر

وزن یک گوزن شمالی به بیش از 800 کیلوگرم می*رسد و شاخش نیز تا سه متر رشد می*کند، ولی حتی با چنین ابعادی، در این روزها یافتن حتی یک مورد از این حیوان را در آمریکای شمالی کار ساده*ای نیست. از بریتیش کلمبیا تا نیوهمپشایر، جمعیت این گوزن*ها رو به کاهش است و به نظر می*رسد که متهم اصلی این کاهش جمعیت، تغییرات آب و هوایی باشد. از کوتاه*تر شدن زمستان*ها که تعداد انگل*های گوزن شمالی را افزایش می*دهد، تا گرم*تر شدن زمستان*ها که این حیوانات هوای سرد را در معرض فشار گرمای بالقوه کشنده قرار می*دهد، به نظر نمی*رسد که این گوزن با عظمت بتواند این آب*و*هوا را تاب بیاورد.

شیر دریایی اقیانوس آرام
دیگر حیوانی که با گرم شدن زمستان*ها میدان را خالی خواهد کرد، شیر دریایی اقیانوس آرام است (که با این وضع گرم شدن زمین، دیگر یخی نخواهد یافت که در زمستان بر روی آن لم دهد). در واقع این جا دیگر قرارگاه شیر دریایی نامیده نمی*شود: زمانی شیرهای دریایی خود را از آب بیرون می*کشند تا بر روی یخ و یا خشکی استراحت کنند و یا گرم شوند، این "خارج شدن" نام دارد. با کمتر شدن یخ*های شناور، آنها نسبت به قبل در گروه*های بزرگ*تری بر روی سواحل قطبی جمع می*شوند. این نوع جمع شدن برای گونه*هایی که تحت خطر هستند خوب نیست، زیرا این موضوع می*تواند خطر افزایش بیماری*های احتمالی بین آنها را افزایش دهد.

درخت*های گرم*سیری
تحقیقی در ماه قبل نشان داد که گیاهان گرمسیری آند در تلاش برای رسیدن به دماهای پایین*تر، به تولید مثل در ارتفاعات بالاتر رو آورده*اند. برخی از گونه*های این درختان خود را تا سه متر بالاتر کشیده*اند، اما آنها باید بیشتر از این مقدار ارتفاع داشته باشند (چیزی در حدود 7 متر) تا به ارتفاعی با دمای پایدار برسند. شفلرا اما، مثالی از گیاهانی است که دوام خواهند آورد. رشد طولی این درخت 30 متر در سال است، در حالی که درخت انجیر در سال تنها دو متر رشد می*کند.

پنگوئن امپراطور
موسسه اقیانوس شناسی وودز هول در گزارش سال گذشته خود آورده است که ذوب یخ دریاها می*تواند برای جمعیت این نوع پنگوئن که تنها در یخ*های یک منطقه خاص از قطب جنوب زندگی می*کند، خطرناک باشد. همچنین ذخیره غذایی آنها نیز به خطر می*افتد. زئوپلانکتون*ها و فیتوپلانکتون*ها که زیر یخ زندگی می*کنند توسط میگوها و ماهی*ها خورده شوند که آنها خود غذای پنگوئن*ها می*باشند. اگر یخ نباشد، پلانکتونی هم در کار نیست و اگر پلانکتون نباشد، پنگوئن غذایی برای خوردن نخواهد داشت و بنابراین پنگوئنی هم نخواهد ماند. به ادعای یک گروه تحقیقاتی که توسط دانشمندان موسسه وودز هول اداره می*شود، که اگر انتشار گازهای گلخانه*ای در سطح کنونی ادامه یابد، تا سال 2100 جمعیت پنگوئن*های امپراطور در تر آدلی در شرق قطب جنوب از 3000 زوج بارور کنونی به چیزی در حدود 500 تا 600 زوج خواهد رسید. در حالی که جمعیت پنگوئن امپراطور به دلیل تغییر آب و هوا رو به زوال می*رود، به نظر می*رسد که نوع دیگری از پنگوئن*ها جزء برندگان این تغییرات آب و هوایی باشد. و آن پنگوئن آدلی است. یک گروه میان* رشته*ای از محققین آمریکایی و نیوزلندی امسال تحقیقی را انجام دادند که در آن دریافتند که با کاهش یخ*های قطب جنوب، جمعیت پنگوئن*های کوچک قطبی در جزیره بیوفورت در فاصله سال*های 1958/1337 و 2010/1389، 84 درصد افزایش داشته که 30 سال اخیر بیشترین تغییر را داشته است. زمین*های برف و یخی به سمت شمال از سال 1958 تا 1983/1362 ثابت مانده است و پس از ان تا سال 2010 ، 30 متر یخ بین آنها اضافه شده است، که زمین قابل سکونت بیشتری را برای این پنگوئن*ها؛ که بر روی زمین*های بدون یخ زاد و ولد می*کنند فراهم کرده است.

پشه ببری آسیایی
از آنجایی که همیشه حشرات به عنوان موجوداتی جان سخت شناخته می*شوند، شاید خیلی هم تعجب برانگیز نباشد که آنها به عنوان برندگان تغییرات آب و هوایی شناخته شوند و به نظر می*رسد که یکی از برندگان گرمایش، پشه ببری آسیایی باشد. این دوستدار آب*وهوای گرم و مرطوب، سرعت رشد خود و تولید مثل خود را به لطف زمستان*های گرم*تر و بارانی*تر بیشتر می*کند. این پشه که 25 سال پیش به امریکا رسید، تا به حال توانسته به 36 ایالت سر بزند. این حشره می*تواند بیشتر از 20 نوع بیماری را انتقال دهد، به رغم این که مساحت اشغال شده توسط این پشه در حال حاضر در حدود 5 درصد خاک امریکا است، در 20 سال آینده به 16 درصد افزایش خواهد یافت. و تا پایان قرن جاری، 49 درصد شمال شرق و همه شهرهای اصلی ساحلی اقیانوس اطلس را در بر خواهد گرفت.

حالت موضوعی \| حالت خطی حیواناتی که بزودی منقرض میشوند !!
نویسنده	پیام